De wilg aan de achterdeur is gesnoeid. Naast het licht en de zon die nu makkelijker binnenkomt heb ik ook nog een hoop snoeihout liggen. En natuurlijk wil ik er iets mee doen. Met de fijne takjes maak ik een kader voor de eerste lentebloemen. Met bol en al kunnen ze netjes in het kader geplaatst worden.
Werkwijze:
Dit is de stapel snoeihout waarmee ik kan werken. Ik haal er vier stevige takken uit die ik op de juiste maat knip. Dat bepaalt al direct de grootte van mijn kader. En met het groene touw ga ik alles aan elkaar knopen.
Mijn 4 takken heb ik eerst met kleine nageltjes vastgezet. Ik probeerde het eerst zonder maar dan gingen de takken schuiven. Ik heb natuurlijk groen touw nodig om de nageltjes te verstoppen.
En dan maak ik vier bundels met kleine takjes. De zwaarste uiteinden zitten samen en daar ga ik de bundels ook aan het kader vastknopen. Ik heb mijn touw behoorlijk lang gemaakt zodat ik ook de volgende bundels hiermee kan vastmaken.
Nu komt de 2de reeks van bundels bovenop de eerste. Met hetzelfde touw zet ik ze vast.
Een 3de laag komt er bovenop zodat mijn kader voldoende dikte krijgt om er bloembollen op te zetten.
Dan maakte ik nog een klein “wandje” om vooraan vast te maken. Daardoor ontstaat er een soort van bakje waar de bollen in passen. Het werden drie bundeltjes die ik deze keer aan beide kanten knoopte.
Deze wand wordt opnieuw stevig vastgemaakt.
En zo ziet mijn “bloemenkader” er dan uit. Op dit punt heb ik wat staan twijfelen. Ik wist niet zo goed of ik alles wat zou bijknippen of toch niet. Uiteindelijk heb ik dit niet gedaan.
De bollen van kleine narcissen heb ik eerst ingepakt in plastiek. Dat maakt het vochtig houden wat makkelijker.
Bij het plaatsen van de bollen kwam er toch nog wat plastiek boven de wand. Dat loste ik dan op door wat schors te gebruiken.
De eerste lentebloemen hebben een mooie plek gevonden.