Eco-printen

Het is de grote dame, India Flint, die deze techniek als eerste beschreef. Zij was het ook die deze naam bedacht. Het verhaal gaat dat het één van haar kippen was die dit eerst uitprobeerde.
De techniek is eigenlijk eenvoudig. Op een stuk stof worden bladeren en bloemen netjes uitgespreid. Dit alles wordt dan stevig opgerold rond een stuk hout. Met touw wordt het geheel vastgebonden en deze bundel gaat dan in het water. Zachtjes wordt dit dan een tijdje verwarmd. Nadat de bundel in het bad is afgekoeld kan je alles losmaken. Als het goed is gegaan heb je nu de afdrukken van je bladeren of bloemen op je stof.
Katoen en linnen moeten zeker vooraf gebeitst worden. Met wol kan het soms zonder.
Deze techniek kan je zeker ook gebruiken om te printen op papier. Het principe blijft hetzelfde.
Het resultaat verrast altijd en het is dan ook spannend om de bundels los te maken.
Opnieuw is de tuin mijn eerste plaats om materiaal te verzamelen. En als het stevig gewaaid heeft loop ik met mijn zakje door het park. De herfst is een drukke tijd. De verzameling afgevallen bladeren neemt elk jaar toe.