Meestal werk ik op een vierschachts getouw maar deze keer heb ik een klein raampje gebruikt. Ik wilde iets helemaal anders uitproberen. Ik ben vertrokken van een schering met ongelijke draden. Dikke en dunne draden naast elkaar vormen op die manier een ongelijk weefsel met een natuurlijk reliëf door de verschillende draaddiktes van de scheringdraden. Ik was heel benieuwd wat het ging worden.
Werkwijze:
Mijn raampje is gemaakt met vier balkjes en heeft een grootte van 27 op 35cm. Ik heb een smal weefsel gemaakt van een dikke 9cm en ik heb dan ook maar over die breedte nageltjes geklopt. Zij staan op een halve cm van elkaar.
Het materiaal voor de schering is heel verschillend. Ik heb gladde stevige draad genomen maar ook harige mohair draad zit er tussen. En dan ben ik ook zo onregelmatig mogelijk gaan spinnen. Dit geeft een draad die op sommige plaatsen erg dik is, op andere plaatsen juist heel dun. Vier verschillende draden zitten er in de schering.
Diezelfde draden heb ik ook gebruikt voor de inslag aangevuld een gladde blinkende draad.
Bovenaan ben ik de schering gestart met een dunne, gladde draad. Aan het eerste nageltje is die vastgeknoopt en dan naar onder gebracht, rond dat nageltje gedraaid en zo terug naar boven. Die draad komt toe aan het 2de nageltje en gaat rond diezelfde nagel terug naar beneden. Op die manier maak je eigenlijk vier scheringdraden per centimeter. En dan volgt er een hele dikke gesponnen draad die geldt voor 1cm. En zo maak ik de hele schering afwisselend met dunne en dikke draden.
Als je van draad verandert kan je ze aan elkaar knopen. De laatste scheringdraad wordt dan stevig aan het laatste nageltje vastgemaakt.
En dan heb ik een reepje karton van 3cm breed als eerste inslag gebruikt. Op en neer of over onder gaat die tussen de scheringdraden door. Een 2de karton wordt door diezelfde opening gestoken. Dat kan makkelijk als je de eerste wat recht gaat zetten. Dit 2de karton ga je eigenlijk gebruiken om een stel draden straks van elkaar te scheiden. We gaan telkens op en neer weven en op deze manier gaat het een stukje sneller.
Ik gebruik stevig karton omdat ik dat liggen heb maar je kan net zo goed een dun latje nemen.
En dan begint het eigenlijke weven. Je kan het best beginnen met een gelijkmatige draad en zo een klein boordje weven. Hier is het eigenlijk de bedoeling om de scheringdraden op hun plaats te krijgen. Je inslagdraden worden wat ruimer gelegd dan de eigenlijke breedte van je weefwerk omdat anders je werk gaat versmallen. Die eerste draad probeer je zo goed mogelijk tegen het karton aan te drukken. Ik werk altijd met een kam zodat dit wat makkelijker is. Natuurlijk is het met deze onregelmatige schering en dan vooral ook met de mohair draad niet evident. Misschien werken je handen wel het makkelijkst.
En dan kom je terug voor je 2de inslagdraad. Hier kan je het bovenste karton rechtop zetten zodat je makkelijk kan doorsteken.
Na een vijftal inslagen zaten mijn scheringdraden goed en ben ik gaan weven met mijn hand gesponnen wol. Die is zo onregelmatig dat je weefwerk niet meer recht loopt. En dat was ook echt de bedoeling. Hierdoor krijg je een golvende beweging in het weefwerk. Als je materiaal niet zo erg verschilt kan je ook stukjes in dubbele draad leggen zodat je eenzelfde effect bekomt.
Ik heb mijn draden opzij niet ingestopt als ik veranderde van draad. Dat kan je zelf kiezen.
En zo kan je verder spelen met de verschillende materialen.
Mijn stukje is ongeveer 19cm lang. Dan ben ik gestopt met weven. De beide kartons kunnen nu weggehaald worden. En het weefwerk kan losgeknipt worden.
Helemaal zeker wat het wordt ben ik nog niet.
Misschien een armbandje, misschien iets anders. Maar voor mijn is dit experiment zeker gelukt!