Om te naaldbinden heb je een naald nodig!

Lieve, een enthousiaste vriendin gaat ons inwijden in de kunst van het naaldbinden. In oktober start de cursus in het “Wolwinkeltje” in Leuven maar Myriam en ik waren zo ijverig om alvast een naaldbind-naald te maken. Een hele onderneming maar onder de perfecte leiding van Lieve zijn we ‘s avonds allebei naar huis gegaan met een echte naald. En trots natuurlijk!

Werkwijze:

Lieve toonde ons eerst haar grote verzameling naalden. Boeiend om te zoeken welke houtsoorten er allemaal vertegenwoordigd zijn. Elke naald krijgt een kaartje want anders vergeet je snel welk hout je gebruikte.
En toen was het onze beurt om een stukje hout te kiezen. Myriam ging voor Somalisch hardhout en ik koos een stukje Taxus. Drie stukjes hout en die gingen omgevormd worden tot drie fijne naalden. Spannend dus!

 

 

 

Als eerste taak moesten we ons blokje hout heel wat dunner maken. En dus begon het schuren, eigenlijk de hoofdbezigheid van die dag. Dat hardhout was ook inderdaad hard en Myriam is dus lange tijd zoet geweest met dit werkje. Ik mocht gelukkig op de dremel en dat gaf me al direct het gevoel dat het wel snel klaar zou zijn. Fout gedacht natuurlijk.

 

 

 

Dat schuren begint met grof schuurpapier.
Een hele tijd later kregen we toch het gevoel dat ons blokje hout misschien al wat leek op een naald. Niet helemaal natuurlijk maar toch! En dan krijg je gewoon wat fijner schuurpapier.

 

 

Dan komt het grote moment waarop je mag beslissen wat de punt van de naald wordt. Voor mijn was dit snel beslist want één kant was al wat fijner. Die punt moet wat afgeplat worden en dus wat dunner geschuurd worden aan die kant.

En dan volgt er een spannend moment. Een gaatje boren voor het gat van de draad vraagt toch een stabiele hand. Gelukkig konden we eerst wat “proefboren” in een ander stukje hout. Eigenlijk maak je twee kleine gaatjes die dan verbonden worden. Met de frees wordt het gat dan glad geschuurd. Nu hadden echt zo’n gevoel van dit wordt een echte naald!

 

 

En dan weer schuren. De binnenkant van dat gat moet perfect glad zijn natuurlijk. Dus met een klein stukje schuurpapier aan de slag. Ook dit vraagt aandacht want dat gat mag niet te groot worden.

 

 

En nu komt de afwerking. Onze naald moet wat gladder worden dus wordt het schuurpapier ook wat fijner. De zijkanten van de naald worden ook afgerond.

En dan komt het grote moment: onze naald is perfect glad en prima van grootte. Om ze helemaal zacht te maken wordt ze dan met olie ingesmeerd
En klaar is ze!

En dan stonden we daar alle drie onze mooie naald te koesteren. Nu werd ze zachtjes en vooral liefdevol gestreeld.

Heerlijk is dat om zo  je eerste naaldbind-naald vast te houden. Bedankt Lieve
Op haar website vind je heel wat meer over naaldbinden: www.vrosotam.be