Een paar weken geleden zijn Myriam en ik een verfcursus in Kortrijk gaan volgen. Het was een doe-cursus en er werd wol geverfd met echt indigopoeder. Spannend dus want indigoverven leek me iets behoorlijk ingewikkeld. En op zo’n koude zaterdag stonden we dan buiten te verven en vooral met grote ogen te kijken hoe dit allemaal verliep. We hadden ook afgesproken om foto’s te maken maar we waren zo druk bezig met noteren dat die foto’s helemaal vergeten zijn. Het wordt dus een beschrijving met erg weinig beelden.
Maar eerst wil ik die wondere dame even voorstellen.
Zij startte en leidt nu een bedrijf dat zich toelegt op het maken van plantaardige pigmenten en als enige kleurstof het indigopoeder. En zo leerde ik als eerste het verschil kennen tussen pigmenten en kleurstoffen. Pigmenten moeten opgelost worden in een drager en kunnen dan als kleurstof gebruikt worden. Meestal worden hier oliën of verven voor gebruikt.De meeste van die pigmenten onttrekt ze zelf aan bepaalde planten. Ze is dan ook begonnen met een opleiding tuinbouw en heeft zich ondertussen helemaal toegelegd op permacultuur. Ze werkt dus helemaal biologisch.
Een deel van de pigmenten komt uit de eigen kweek. Een ander deel gaat ze verzamelen zoals bv notenbolsters voor het bruine pigment. En dan zijn er de traditionele pigmenten uit meekrap en bv blauwhout dat hier niet te vinden is. Ook de cochinille, eigenlijk een insect, komt van elders.
Hier zie je drie van de 12 pigmenten die je kan kopen.
En die pigmenten gebruikt ze ook om aquarelverf te maken.
De foto komt uit haar folder.
En dan is er natuurlijk haar kweek van de indigoplant, een Polygoniumsoort. Uit de verse blaren wordt het indigopoeder geëxtraheerd en het is als pigment en als kleurstof te krijgen.
Op haar website: www.lutea.be kan je meer informatie vinden.
En nu gaan we dus verven!
Als eerste moet er een indigovat aangemaakt worden. Dat bestaat uit drie stoffen: het indigopoeder, gebluste kalk en fructose in een verhouding van 10gr indigo, 20gr kalk en 30gr fructose. En dan moet je minstens 12uur wachten zodat er een oxidatieproces kan optreden. Voor ons was dit bad al vooraf gemaakt zodat we direct konden beginnen met het verfproces.
Het is van belang om regelmatig de pH van de oplossing te meten. Die mag eigenlijk niet onder de 10 komen.
Wol wordt warm geverfd maar de temp mag ook niet boven de 80° komen. Zijde kan je verven in handwarm water maar de pH is wel belangrijk. Boven de 10 wordt de zijde beschadigd.
En als het bad dan warm genoeg is wordt de wol een eerste keer in het bad gedaan. En dat mag max gedurende 1 minuut. De wol wordt dan uitgebreid aan de lucht blootgesteld en langzaam zie je die licht groene kleur wat blauwig worden.
En dan gaat de wol een 2de keer in het bad. Deze keer mag het al een 2 tal min. Opnieuw wordt de wol uit het bad gehaald en volop in de lucht gebracht. Er verschijnt al een wat donkere kleur.
En zo kan je blijven doorgaan. Telkens kan de wol iets langer in het bad liggen en dan weer verlucht worden. Als je echt donkerblauw wil vraagt dit wel wat geduld want dat betekent dat die heel wat keren in het bad moet gebracht worden.
Het resultaat van ons verven viel wat tegen maar dat is ook goed te begrijpen. Onze onervarenheid zorgde er voor dat het oppervlak van het verfbad wat verstoord werd en daardoor kwam er zuurstof in het bad. En dat blokkeert dan het verfproces. Ook moet de pH regelmatig gecontroleerd worden wat we niet echt deden. En misschien hebben we ook wat teveel willen verven in dat ene bad.
Het was heerlijk om die langzame kleurverandering te zien. Maar toch blijft ook de idee dat dit erg zorgzaam en correct moet gebeuren.
We kochten natuurlijk wat indigopoeder want we willen dit zeker zelf uitproberen. Benieuwd wanneer dit gaat gebeuren.